Sonsuzluk

Tüm canlılar dünyada ortak iki amaca sahiptir: Hayatta kalmak ve neslini devam ettirmek. İnsan diğer birçok canlının sahip olduğu özelliklerden yoksun olarak doğaya gelmektedir. Yeni doğan bir bebek uzunca bir süre iyi bir bakım ve fiziki koşullar olmadan hayatta kalamaz. İnsanın doğada varlığını sürdürebilmesi aklını kullanmasıyla mümkün olmuştur. 

İnsanlık tarihini incelediğimizde, hayatta kalabilmek için araç gereç kullandığını, tarım ve hayvancılıkla kendi besinini ürettiğini, hayvanları evcilleştirdiğini, bir arada yaşayarak aileyi ve toplumları oluşturduğunu, iş bölümü yaparak meslek kolları geliştirdiğini, sözlü kurallar oluşturduğunu, sözlü kuralların kalıcılığı olmaması nedeniyle yazıyı keşfettiğini, yazının keşfiyle hukuk kurallarının oluşturduğunu, felsefe ve merak duygusuyla bilimi keşfedip hayatını kolaylaştırdığını görürüz. 

İnsanın hayatta kalma içgüdüsü, başlangıçta doğa karşısında zayıf olan insanı, doğayı şekillendirme gücü olan varlığa dönüştüren zincirleme reaksiyonlara sebep olmuştur.

Günümüzde insan için hayatta kalma ihtimali aklını kullanabilmesi ile doğru orantılıdır. Gelişmiş ülkelerin ortalama yaşam süreleri ortalamasının uzun olması bu durumun bir sonucudur. Aklı ve bilimi rehber edinen ülkelerde refah seviyesinin, yaşam kalitesinin ve ortalama insan ömürlerinin uzun olması dikkat çekicidir.

İnsan ölümden ne kadar kaçarsa kaçsın ölüm kaçınılmazdır. Sonsuz bir yaşam süremeyeceğini bilen insanın bu durumda isteyebileceği tek şey vardır: olabildiğince uzun yaşayabilmek! Bir anlamda bu yaklaşımı sonsuza yaklaşma çabası olarak yorumlayabiliriz.
Canlıların ikinci amacı neslini devam ettirmektir. Meydana getireceği yeni canlıların hayatta kalma ihtimalleri, sağlıklı genlerin buluşmasıyla mümkündür. Dolayısıyla her canlı, eşini seçerken en verimli olanına yönelecektir. Her canlı türü güçlü ve kaliteli adayları tercih eder. Doğa canlılar arasında güçlüleri seçer, güçsüzleri eler (Doğal seleksiyon).  Güç canlı türlerine göre görecelidir. Kimi türe göre uzun boynuz, kimi türe göre hızlı koşmak, kimi türe göre ise avcı özelliğin gelişmiş olması.
Varlığının son bulacağını bilen insan çocuk sahibi olarak varlığının bir parçasının yaşama tutunmasını amaçlar...